J21A

Dit jaar was het U21-team weer goed vertegenwoordigd, met precies 16 spelers op mijn spelerslijst. Dat is genoeg om zonder enige moeite de helft van een feestbus te vullen.

Laten we eerlijk zijn, dit seizoen was verre van feestelijk. De statistieken van deze competitie spreken voor zich: we hebben slechts 2 wedstrijden gewonnen, en dat was tegen zwakkere tegenstanders. We speelden nog een gelijkspel uit, hoewel die wedstrijd niet bepaald een reden tot vreugde gaf om naar huis terug te keren.

Een coach kan allerlei excuses verzinnen, zoals blessures, opofferingen voor het senior team, een te hoog niveau waarop we ingeschreven zijn (niveau 2), enzovoort. Maar ik draai er niet omheen: de inzet en met name de aanwezigheid lieten bij velen te wensen over. Ik ben opgegroeid met het motto 'Je speelt zoals je traint', en dat was vaak duidelijk zichtbaar in ons spel.

Ik ben geen negatief persoon, en hoewel dit misschien negatief lijkt, onthoud ik vooral de sterke prestatie tegen de kampioen van de eerste divisie, Phantoms Boom. Ze zijn met schrik en slechts 2 punten verschil naar huis gegaan. Ook waardeer ik de inzet van sommige spelers om de gaten bij het senior team op te vullen en blessuretijd-functies op zich te nemen. Dit zijn herinneringen waar ik graag aan terugdenk. Daarnaast neem ik afscheid van veel jongens die volgend jaar de overstap maken naar het senior team. Ik heb de afgelopen 2 jaar mooie momenten met hen beleefd en ik hoop er nog meer te beleven als medespeler in de komende seizoenen.

Tot slot wil ik Sandra bedanken, de ploegafgevaardigde, die de afgelopen 2 jaar mee de tafelfuncties hielp opvullen. Zulke mensen verdienen een standbeeld voor het Rooi! Dus nogmaals, bedankt.

Ook de vacature voor een nieuwe goddelijke Jezus in de ploeg is uitgezonden, als dat maar goed komt…

Amen,

Coach Michael